«عود» غیر ایرانی نیست
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۰۴۹۹
یک پژوهشگر حوزه مردمشناسی و هنرهای سنتی گفت: ایرانیها فکر میکنند عود سازی عربی است، درحالیکه این ساز با ۱۵۰۰ سال قدمت، از ایران به کشورهای عربی رفته و درحال حاضرساختن و نواختن آن در ایران رواج دارد.
به گزارش ایران اکونومیست، به دنبال ثبت «هنر ساختن و نواختن ساز عود» در هفتدهمین کمیته بینالدولی پاسداری از میراث ناملموس یونسکو که هماکنون در شهر رباط مراکش درحال برگزاری است، بهروز وجدانی، پژوهشگر حوزه مردمشناسی و هنرهای سنتی، درباره تاریخچه ساز عود که به گمان برخی سازی عربی محسوب میشود، توضیح داد: تاریخچه پیدایش ساز عود به حدود ۱۵۰۰ سال پیش برمیگردد، منتهی این ساز در ایران «بربت» (بربط) نام داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: صفحه رویی این سایز از جنس پوست است و در کشورهای عربی صفحه رویی ساز را از جنس چوب ساختند و برای همین نامش را هم عود (چوب) گذاشتند. از سویی ساز عود در کشورهای عربی تحول بیشتری داشته است و به همین خاطر ایرانیها فکر میکنند این ساز، سازی عربی است، درصورتیکه اینطور نیست.
عضو هیأت علمی پژوهشی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اضافه کرد: شیوه نواختن عود کمکم باب شد، عود عربی، عود ترکی، عود ایرانی. انواع عود از نظر ظاهری با هم تفاوتی نداشتند، به جز حجم کاسه آنها. شیوه نواختن و سیمهایشان یکی است. عربها با عود موسیقی عربی، ترکها موسیقی ترکی و ایرانیها نیز موسیقی ایرانی را با استفاده از این ساز اجرا میکردند. مرحوم منصور نریمان این ساز را ایرانی کرد و چند کتاب نیز درباره عود با نامهای «۴۲ قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» نوشت.
عضو هیأت مدیره کانون پژوهشگران خانه موسیقی افزود: در حال حاضر این ساز در گروهنوازی و تکنوازی در همه نقاط ایران رواج کامل دارد و در کلاسها و دانشگاهها نیز تدریس میشود.
او در پاسخ به این پرسش که معرفی ساختن و نواختن عود و ثبت جهانی آن در یونسکو چقدر میتواند در رونق آن تاثیر داشته باشد؟ بیان کرد: همیشه این موضوع را مطرح کردم که ثبت هر پدیدهای به صورت جهانی ارزش بالایی دارد و تفاوتی هم ندارد کدام اثر باشد. اگر ما مدعی این هستیم که صاحب فرهنگی غنی هستیم، میتوانیم نمونههایی را در حوزه موسیقی به ثبت برسانیم؛ چراکه در حوزه موسیقی برای خودمان وزنهای بودیم.
این پژوهشگر موسیقی همچنین گفت: وقتی وزارت میراث فرهنگی پرونده ثبت جهانی را تهیه میکند، این پیام را به ما میدهد که این اثر، ارزشمند است. مردم هم معرفی جهانی را پذیرفتهاند، از سویی همه ارگانهای خصوصی و دولتی نیز قبول کردند تا از ثبت ساز عود حمایت کنند. پس از این، ساز عود ارج و قرب بیشتری دارد و باید بپذیرند و مجریان این ساز را حمایت کنند تا بتوانند تکثیر شوند.
وجدانی افزود: اینها دستاوردهایی است که پس از ثبت جهانی شدن یک اثر، در بعد جهانی و بینالمللی به آن ارزش داده میشود. ثبت جهانی هر اثری ارزشمند است و باعث حفاظت از آن اثر میشود. ممکن است بسیاری ندانند و بگویند ثبت فقط ثبت است، در صورتیکه اینطور نیست. در نتیجه ما باید برای حفاظت از هر اثری که ثبت جهانی میشود برنامههای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت باید داشته باشیم.
هنر ساختن و نواختن عود چهارشنبه (نهم آذرماه) در هفدهمین نشست کمیته بیندولتها برای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس یونسکو مشترک به نام ایران و سوریه ثبت شد. ایران از مجموعه موسیقی کشور، تا کنون مهارت ساخت و نواختن دوتار، هنر ساختن و نواختن کمانچه، ردیف موسیقی ایرانی، موسیقی بخشیهای خراسان را در فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو ثبت کرده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: انواع ساز عود ، میراث ناملموس ، میراث جهانی یونسکو ، بربط
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: میراث ناملموس میراث جهانی یونسکو بربط ساختن و نواختن ثبت جهانی ساز عود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۰۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فوتبالیست دورگه ایرانی - دانمارکی که در ایتالیا عاشق «تراکتور» است
دیوید استوکلر قرهباغی به عنوان یک مهاجم ایرانی که حالا با تابعیت دانمارکی در فوتبال ایتالیا بازی میکند، موفق شده در سطح جوانان همراه با تیم کرمونزه به عنوان آقای گلی دست پیدا کند و به تیمش کمک کرده تا صدر نشین این لیگ باشد. او با ۱۹ سال سن به عنوان چهرهای که مادری اتریشی و پدری ایرانی دارد در فوتبال ایتالیا مورد توجه بسیاری از تیمهای مطرح این لیگ قرار گرفته است.
او در گفتوگویی با ورزش سه درباره شرایط این فصل صحبت کرد که در ادامه میخوانید:
من در پریماوره A۲ بازی میکنم و به گونهای ما یک سطح دیگر هم به عنوان A۱ داریم. البته این به معنای صعود و سقوط نیست. سقوط کردن شما را به سطح B میبرد و اکنون در این سطح از بازی کردن راضی هستم.
من بچگی به فوتبال علاقه داشتن و فکر میکنم سه ساله بودم که فوتبال را شروع کردم. در خانواده، برادر بزرگتر من هم فوتبالیست حرفهای است و بنابراین میدانید که باهم ارتباط خوبی داشتیم. من از سطح نونهالان شروع کردم و خیلی سریع عاشق فوتبال شدم. پدرم همیشه به من یاد میداد که چگونه فوتبال بازی کنم و برای تماشای فوتبال بازی کردن من به زمین میآمد. من در دوران فوتبالم همیشه از حمایت خانواده برخورد دارم و از زمانی که در آکادمی هم بازی میکردم، پیشنهادهای زیادی دریافت میکردم.
پدرم همیشه به فوتبال علاقه زیادی داشت. هر زمان خانه بودیم، فقط فوتبال تماشا میکردیم و او همیشه تماشاگر بازیهای من و برادرم بود. پدر من و خانوادهاش اهل تبریز هستند و بنابر این تیم مورد علاقه آن تراکتور است.
اگر قرار به انتخاب یک تیم ایرانی بود، فکر میکنم تراکتور را انتخاب میکردم. تمام خانواده من اهل تبریز هستند، بنابراین حدس میزنم، برای رفتن به این تیم بله بگویم. من سه بار به ایران رفتم و همیشه در تبریز بودم. آخرین بار ۳ یا ۴ سال پیش بود که به آنها سر زدم.
هر بازیکنی به جام جهانی فکر میکند و ایران و دانمارک دو تیمی بودند که در جام جهانیهای بیشتری حضور داشتند. البته در یورو اتریش حاضر است، اما بیشتر دانمارک و ایران هستند که مردم آنها را میشناسند. امیدوار هستم روزی ایران و دانمارک در جام جهانی بازی کنند، اما فقط در فینال (با خنده). تا به حال هیچ فدراسیونی با من تماس نگرفته و من فقط به فوتبال باشگاهی فکر میکنم تا آنقدر خوب باشم که بتوانم در فوتبال ملی درخشان باشم. من بسیار مشتاق خواهم بود که به تیم ملی ایران بازی کنم، اما اکنون تمام تمرکزم بر فوتبال باشگاهی است.
در دانمارک و ایتالیا پیگیری بازیهای ایران سخت است، اما من تمام تلاشم را میکنم تا با آنها همراه باشم. بهخصوص در تورنمنتهای بزرگ آنها را تماشا میکنم. من بازیهای ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ را تماشا کردن و همانقدر که بعد از پیروزی مقابل ولز خوشحال شده بودم، از شکست مقابل آمریکا و حذف شدن ناراحت بودم.
مهاجمان ایران مثل طارمی و آزمون را که در باشگاههای بزرگ اروپایی بازی میکنند، بازیکنان مورد علاقه من هستند و هر دوی آنها را هر هفته دنبال میکنم. طارمی در پورتو گلهای زیادی زده و کارهای بزرگی انجام داده است. سردار هم میدانید که در تیم بزرگی بازی میکند و در ایتالیا همیشه به او نگاه میکنم